สายลมแห่งป่าโบราณ กลิ่นแห่งความหลงไหลแบบปละหลาด
พัดผ่านปลายจมูก เส้นผม และวิญญานของฉัน เหนือต้นสนสูงใหญ่
ยูนิคอนสีขาวบริสุทธิ์กำลังพาฉันบินไป แต่ไม่รู้ที่ใด
บอกฉันเพียงแค่หลับตา ปล่อยใจให้ล่องลอยไป…
เสียงเพลงแห่งความเงียบที่ฉันเคยรู้จัก
ภาพแห่งความฝันที่ฉันเคยฝันถึง
บัดนี้ เป็นจริงในความฝันอีกครั้ง ภาพที่สวยงามที่สุด
ที่ดวงตาของฉันไม่อาจจะมองความสวยงามของมันออกมาได้หมด
ความงามที่ชัดเจน ในความไม่ชัดเจน
ม่านแสงและละอองหมอกลึกลับ น่าหลงไหล
ฉันหลับตาลงอีกครั้ง พร้อมเสียงเพลงแห่งความเงียบที่คุ้นเคย
เพื่อฝันถึงภาพนั้นอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง…
Between The Lines Words 
ใส่ความเห็น