Remember

เงาของอดีตยังคงคละคลุ้งเคลื่อนไหว
กาลเวลาไม่ได้ช่วยทำให้มันจางหายไป
เหมือนควันไฟที่ลอยล่องจากก้านไม้ขีด
หากแต่ยังคงวนเวียนอ้อยอิ่งอยู่เบื้องหน้า
ราวกับว่าเมื่อไม่นานมานี้เอง
เฝ้าคอยย้ำเตือนความรู็สึก ความต้องการ
ที่ทรมานเจ็บปวดจากวันวานอยู่เสมอ
และมันก็คงเป็นอย่างนั้น
หากมันยังทำให้ฉันมองไม่เห็นอะไร
ในไอหมอกที่เศร้าและสวยงามนั้น
ฉันอยากเพียงคิดว่าฉันแค่ฝันไปเท่านั้น
เมื่อแสงอาทิตสาดส่องฉันคงจะมองเห็นหนทาง
ลืมตาอีกครั้งค้นพบความจริง

ใส่ความเห็น